قصیـده مُهمَله(حروف بدون نقطه)

در مدح ومنقبت حضرت مولی الموحدین امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام

درسـرم حُـکم اِلـهِ واحِــدحَــیِّ صمــد
درگِلم مِهرِمحمد(ص)کومَراکرده مَدَد
درســرم مِهــرووَلایِ آل طـــه آمـــده
دردل وروح دوعالم عطرگلها آمده
دردلـم مهــروَلایِ طُــِّره موئــی آمــده
درسرم سودای مِهرِماه روئی آمده
ای علــی عالـی اعلـی ولــی کـردگــار
مَصدَرکُلُّ الکَمال وما سِوَی الَه رامدار
مَطلَـعِ عِلــم اِلـهـی درگـه علـم رســول
کرده روح احمد(ص)مُرسَل دراوهردم حُلول
مَحـرم اَســرارداداری ومــولــددرحَــرم
ای همای علم وَحی ای مُحرِم حِلُّ وحَرم
ای کـه مِهــرعـالَـم آرائـی ومـاه مُـلکِ دل
گرگدارارَحم کردی مُدَّعی گرددکسل
درسحــرگـاهـی اگـردردمــراکـردی دوا
گوهرعلم وعمل هم گرکَرَم کردی مرا
هـم دواءوهـم عـطاءوهـم کـمال وهـم کـرم
دردوعـالـم داده ای مـاراسَــرائی وحَــرم
ای امـــام اوّل وای هـــادی کُـــلِّ اُمَـم
ای کـلام الَـه کـه داری درسـرای دل حـرم
کُـلّ اَسـراردوعـالـم کـرده اِحـصی درعــلی
حَیِّ داورای رهائی روسوی آل علی
(اثرطبع استادحاج علی محمدرهائی شهرضائی)