ماه رجب آمده در‌های آسمان را برای پذیرش تضرع‌های عاشقانه‌ بندگان ذات اقدس الهی می‌گشایند نگاهت به آسمان باشد

خدایا دل بهاری عاشقانت را از آفت خزان دور بدار و به گلستان رحمت خویش در ماه رجب نائل گردان که رحیم و رحمان به هر دل و جانی.


ترجمه شعری دعای روزانه ماه رجب



ای آنکه به تو امید هر خیر

شر دفع کنی زما و هر غیر

ای آنکه عطای تو وفور است

شکر در گهت قل و بی حضور است

ای آنکه عطا کنی به هرکس

خواه از تو بخواهدو چه برعکس

حتی اگر او تو را نجوید

از رحمت و لطف تو بپوید

پس لطف و عطا نما به حقم

محتاج عطا و مستحقم

هر خیر که در این جهان و عقباست

یا هر چه شر و بد دو دنیاست

خیرش برسان و شر آن دفع

چون حاجت هر کس توکنی رفع

تو هر چه عطا کنی به انسان

نقصان نرسد به خان احسان

افزون بنما لطف و عطایت

از فضل و کرامت و سخایت


دوستان مژده که آماده بساط طرب است
طرب ماست که خالی ز ملال و تعب است
هر کجا خلقت پاک است بشر یا که ملک
همه در وجد و سرورند که ماه رجب است
سیزده روز که بگذشت از این ماه شریف
روز مولود امامی است که محبوب‌ رب است
در نحوست عدد سیزده ‌اندر اعداد
هست مشهور و مر این نکته برایم عجب است!
سعد اکبر ز چه رو آمده این روز و چرا
بین ایام چنین روز و مهی منتخب است؟
هاتفی گفت که میلاد شهنشاه جهان
اسد‌ا… علی خسرو عالی نسب است
شعف و وجد بدانسان که نگنجد در وهم
طرب و عیش فراهم همه را زین سبب است
شیعیان هر که به هر جا همه را وجد و سرور
شرق تا غرب جهان هر که عجم یا عرب است
پیروانش همگی حامی مظلومانند
خصم ظالم بود آن کو به علی منتسب است
به تولا دل من شاد ز سرمنزل عشق
به تبرا به سوی خصم سرا پا غضب است
شهر علم است پیمبر و علی هست درش
هر در از علم که بینی همه زو منشعب است
بی‌ولایش بشر ار دست بیابد به کرات
باز از قافله علم وتمدن عقب است
وعده فرموده به بالین محبان آید
ای خوش آن لحظه ولی حیف که جان‌ها به لب است
نظر لطف و عنایت تو ز ما باز مگیر
یا علی تا به جهان سال و مه و روز و شب است
«قائمی» طبع چنین خرم و سرشار نداشت
از عنایات علی بود و ز یمن رجب است

رجب یعنی اشک توبه در قنوت
خواندنش با نام غفار الذنوب
رجب یعنی چشمها هم در رکوع
شرمگین از نام ستار العیوب
رجب یعنی سر سجود و دل سجود
ذکر یارب یارب از عمق وجود
.

دیباچه ی عشق و عاشقی باز شود
دلها همه آماده ی پرواز شود
با بوی معطر ماه رجب
شور و شعف خدایی آغاز شود