واعظ

ای شیعه چنان منتظر مولا باش گویی که همین جمعه بیاید مهدی{عج}

واعظ

ای شیعه چنان منتظر مولا باش گویی که همین جمعه بیاید مهدی{عج}

اشعارــــــــ نوحه

خفته به خون در برم خفته به خون در برم جسم علی اکبرم

دانلود نوحه ی خفته به خون در برم خفته به خون در برم جسم علی اکبرم

خفته به خون در برم خفته به خون در برم جسم علی اکبرم

خفته به خون در برم خفته به خون در برم جسم علی اکبرم

آمده ام با دل خون از پی دیدار او نعش و را دیدم و گردیدم عزادار او

صبر ز کف می دهم از داغ گرانبار او چون که مرا نور بصر باشد او

جسم مرا روح دگر باشد او آه علی اکبرم

خفته به خون در برم خفته به خون در برم جسم علی اکبرم

ای که چنین نخل قد من ز غمش بشکند آتش داغش به دلم شعله ی دیگر زند

کاش ز جا خیزد و بر من نظری افکند خوش بودم گر بکند گفتگو

هر چه بود من پدرم بهر او آه علی اکبرم

خفته به خون در برم خفته به خون در برم جسم علی اکبرم

گشته نهان صورت زیبای علی زیر خون صورت پاکش همه از خون سرش لاله گون

جان رود از جسم من خسته نالان برون

پیر شدم پیر شدم ای خدا بس که زمین گیر شدم ای خدا

آه علی اکبرم

خفته به خون در برم خفته به خون در برم جسم علی اکبرم

خیز و کز این دشت پر از غم برویم ای علی خیز و کز این وادی ماتم برویم ای علی

سوی خیام حرم این دم برویم ای علی نیست دگر در تن من تاب و تب

رفتی و روزم شده بی تو چو شب آه علی اکبرم

خفته به خون در برم خفته به خون در برم جسم علی اکبرم

شاعر: نامشخص

یا حسین جان ما به قربانت جان به قربان کام عطشانت

ای که حق باشد خون بهای تو کربلا شد کوی منای تو

خیمه گاهت سعی و صفای تو روز عاشورا عید قربانت

جان به قربان کام عطشانت

یا حسین جان ما به قربانت جان به قربان کام عطشانت

در ره قرآن جان و سر دادی درس آزادی بر بشر دادی

هستی خود را سر به سر دادی تا بود باقی دین یزدانت

جان به قربان کام عطشانت

یا حسین جان ما به قربانت جان به قربان کام عطشانت

در لب دریا تشنه دادی جان ترک سر کردی در ره یزدان

رسم دین داری از تو در دوران ماند و باشد پاینده دورانت

جان به قربان کام عطشانت

یا حسین جان ما به قربانت جان به قربان کام عطشانت

کربلا را دارالشفا کردی گلشن دین را با صفا کردی

جان فدا در راه خدا کردی با جوانان و جمله یارانت

جان به قربان کام عطشانت

یا حسین جان ما به قربانت جان به قربان کام عطشانت

نوجوانی همچون علی اکبر کودکی نورس چون علی اصغر

عون و عباس و قاسم و جعفر خفته زیر خاک گلستانت

جان به قربان کام عطشانت

یا حسین جان ما به قربانت جان به قربان کام عطشانت

ای که پاینده از تو آیین است برقرار از تو مکتب دین است

خود فراهی را آرزو این است مدفنش گردد خاک ایوانت

شاعر: عزیزالله فراهی کاشانی

دیده بگشا ای برادر دیده بگشا ای برادر من حسینم من حسینم

دانلود نوحه ی دیده بگشا ای برادر دیده بگشا ای برادر من حسینم من حسینم

دیده بگشا ای برادر دیده بگشا ای برادر من حسینم من حسینم

یاور در خون شناور ای برادر ابالفضل من حسینم من حسینم

دیده بگشا ای برادر دیده بگشا ای برادر من حسینم من حسینم

صف شکن میر سپاهم ساقی لب تشنگانم پاسدار خیمه گاهم باوفای مهربانم

قوت و قلب و امید خواهران و کودکانم تشنگان در انتظارند بهرشان آبی بیاور

من حسینم من حسینم

دیده بگشا ای برادر دیده بگشا ای برادر من حسینم من حسینم

همچو تو فرزانه مردی دیده ی دوران ندیده تیر بیداد ستم بر چشم حق بینت خلیده

بنگر ای پشت و پناهم پشتم از داغت خمیده مانده ام در این بیابان بی سپهسالار و لشگر

من حسینم من حسینم

دیده بگشا ای برادر دیده بگشا ای برادر من حسینم من حسینم

برجوانمردان عالم درس عشق و جانفشانی با فداکاری تو دادی ای امید زندگانی

سوختی جان حسین را در فراق ناگهانی چون تو فرزندی نزاید در جهان دیگر ز مادر

من حسینم من حسینم

دیده بگشا ای برادر دیده بگشا ای برادر من حسینم من حسینم

در کجا افتاده بر خاک ای برادر جان لوایت در ره قرآن فدا شد آن دو بازوی رسایت

سر برآر از بستر خون جان مولایت فدایت زود بنمودی غروب ای هاشمی ماه منور

من حسینم من حسینم

دیده بگشا ای برادر دیده بگشا ای برادر من حسینم من حسینم

فاطمه را نور عین و زاده ی ام البنینی مرد میدان شجاعت پاسدار ملک دینی

از چه رو در خون تپیده مونس جان این چنینی خیز و از نو ده تسلی نونهالان پیامبر

من حسینم من حسینم

بر حسین میر سپاه و مونس و یاور تو بودی در میان جیش قرآن یکه تاز افسر تو بودی

هم مشیرم و هم وزیرم گرد رزم آور تو بودی عاقبت از کین اعدا شد جدا دستت ز پیکر

دیده بگشا ای برادر دیده بگشا ای برادر من حسینم من حسینم

چون برادر ها برادر جان نمی کردی خطابم در کلام دلنشینت بود یا مولا جوابم

بودی ای آرام جانم یادگار از سوی بابم شرح قتلت را چگونه می توان گویم به خواهر

من حسینم من حسینم

دیده بگشا ای برادر دیده بگشا ای برادر من حسینم من حسینم

وضع جانسوز مرگت کرده پیر و ناتوانم داغ تو بشکسته پشتم سوخت مغز استخوانم

نی توان نعش تو دیگر بر در خیمه رسانم رفتی عباسم ز دستم شد حسین بی یار و یاور

من حسینم من حسینم

دیده بگشا ای برادر دیده بگشا ای برادر من حسینم من حسینم

درعزای جانگدازت ای حماسه ساز دوران خون دل از دیده ریزد همچو ابر نوبهاران

با نوا شوری فکنده در نهاد پاسداران ز اشک خونین معلم کرده پر اوراق دفتر

من حسینم من حسینم

دیده بگشا ای برادر دیده بگشا ای برادر من حسینم من حسینم

شاعر:حاج حبیب الله معلمی

بابا سرت را کی از تن بریده قربان این نعش در خون تپیده

خار یتیمی بر قلبم خلیده

از جمله اعضایت خون می زند جوش با خاک و خون گشته جسمت کفن پوش

گویا مرا کردی بابا فراموش از داغ هجرانت رنگم پریده

خار یتیمی بر قلبم خلیده

ای نوگل زهرا مهر مدینه آغوش خود بگشا آمد سکینه

بابا سرم بگذار بر روی سینه تا شویم این خونها با آب دیده

خار یتیمی بر قلبم خلیده

ای مهربان بابا جانم فدایت خواهم زنم بوسه بر دست و پایت

یک لحظه درد دل گویم برایت خار یتیمی بر قلبم خلیده

خار یتیمی بر قلبم خلیده

بود آرزو بوسم گلبرگ رویت باشم گلاب اشک بر روی و مویت

چون سر نداری من بوسم گلویت ای سر جدای در خون آرمیده

خار یتیمی بر قلبم خلیده

کرده شهیدت کی با کام عطشان صد پاره جسمت ای سالار خوبان

عریان بدن در این صحرای سوزان کی مظهر حق را در خون کشیده

خار یتیمی بر قلبم خلیده

جان را فدا کردی در راه یکتا دین خدا را با خون کردی احیا

درس فداکاری دادی به دنیا ای دعوت حق را با جان خریده

خار یتیمی بر قلبم خلیده

در یاری از اسلام بنمودی ایثار شد نخل ایمان از خون تو پربار

معلمی بهرت باشد عزادار با چشم خون بار و قدی خمیده

خار یتیمی بر قلبم خلیده

شاعر: حاج حبیب الله معلمی

در دل عاشقان شور حقیقت منم در شب این جهان نور حقیقت منم

هله عشاق جگر سوخته ی نام حسین گوش دل را بسپارید به پیغام حسین

من حسینم قدم از راه نگیرم هرگز آن چراغم که خموشی نپذیرم هرگز

در دل عاشقان شور حقیقت منم در شب این جهان نور حقیقت منم

گرچه زین حادثه مجروح دل اهل ولاست شرف اهل ولا حادثه ی کرب و بلاست

گر حقیقت متجلی ز ایثار من است هر زمان هرکه کند یاری حق یار من است

در دل عاشقان شور حقیقت منم در شب این جهان نور حقیقت منم

گرچه زخمی ست تنم میل به مرحم نکنم سر به پیش خدا پیش کسی خم نکنم

ای خوشا در همه جا ناظر میدان بودن خواستار علم سرخ شهیدان بودن

در دل عاشقان شور حقیقت منم در شب این جهان نور حقیقت منم

صبا خیز و بگذر به دشت بلا به خیل شهیدان سلامم رسان

سلامی چو آغشته با خون دل به آن خفته بی‌ سر امامم رسان

سلام خدا بر امامم حسین (ع) سپهدار بی‌ سر امامم حسین (ع)

حسین (ع)‌ای تو سالار آزادگان قسم بر خدا خون پاکت نخفت

از آن خون که جاری شد از پیکرت گل سرخ و آلاله هر دم شکفت

به گوش دل از خالق جسم و جان شنیدم که او هم سلام تو گفت

سلام خدا بر امامم حسین (ع) سپهدار بی‌ سر امامم حسین (ع)

شاعر: نامشخص

یوسف کنعانم سرو خرامانم غرقه به خون گشتی بابا در بر چشمانم

دانلود نوحه ی یوسف کنعانم سرو خرامانم غرقه به خون گشتی بابا در بر چشمانم

یوسف کنعانم سرو خرامانم غرقه به خون گشتی بابا در بر چشمانم

بهر تسلای دل پریشانم سر پر از خون را بگذار به روی دامانم

یوسف کنعانم سرو خرامانم غرقه به خون گشتی بابا در بر چشمانم

بوسه زنم بابا صورت گلگونت لب بگذارم بر لب پر از خونت

ز خون نمایم پاک فرق همایونت کشم در آغوشت نعشت به سینه چسبانم

یوسف کنعانم سرو خرامانم غرقه به خون گشتی بابا در بر چشمانم

چو ظالمی ضربت زده ترا بر تن شجاع شیر افکن دلیر نام آور

دوتا شده فرق سرت علی اکبر خون ز سرت شویم با این دیده ی گریانم

یوسف کنعانم سرو خرامانم غرقه به خون گشتی بابا در بر چشمانم

بی تو حسین سیر است دگر از این دنیا ز گلپر خونت معطر این صحرا

دو نرگس شهلا به روی من بگشا گرفته این خون رویت ای مه تابانم

روانه بنمودم ترا سوی میدان فدا نمودی جان به حضرت جانان

لطف و صفا دادی به گلشن ایمان با لب خشکیده رفتی شهید عطشانم

یوسف کنعانم سرو خرامانم غرقه به خون گشتی بابا در بر چشمانم

نظاره می کردم جنگ نمایانت شبیه پیغمبر حسین به قربانت

شده غبارآلود چهره ی رخشانت چرا شدی خاموش ناگه شمع فروزانم

یوسف کنعانم سرو خرامانم غرقه به خون گشتی بابا در بر چشمانم

تو یکه سربازم به کربلا بودی برج سرافرازم به نینوا بودی

به عرصه ی پیکار چو مرتضی بودی داغ تو آتش زد بابا به قلب سوزانم

یوسف کنعانم سرو خرامانم غرقه به خون گشتی بابا در بر چشمانم

تشنه جگر رفتی شهید جانبازم سرو برومندم همدم و همرازم

ببین حسین تنهاست حماسه پردازم سخن بگو با من شیرین کلام دورانم

پس از تو بابا را دگر توانی نیست مرا دگر اکبر چون تو جوانی نیست

فروغ و امیدی به زندگانی نیست نگر دو چشمانم بنگر حال پریشانم

یوسف کنعانم سرو خرامانم غرقه به خون گشتی بابا در بر چشمانم

ز خون سر گلرنگ جمال نیکویت شکفته از هم طاق دو ابرویت

ز خاک و خون شویم سنبل گیسویت ز لطف خود یارب فرما قبول قربانم

یوسف کنعانم سرو خرامانم غرقه به خون گشتی بابا در بر چشمانم

شاعر: حاج حبیب الله معلمی

روضه ی حضرت ابالفضل العباس (ع)

ای سپهر کرم و جود و سخا یا عباس ای محیط ادب و مهر و وفا یا عباس

ای حمایتگر قرآن که تو را رهبر دین داده فرماندهی کل قوا یا عباس

ای فرات از تو خجل،ای تو خجل از زینب به روان همه بخشیده صفا یا عباس

گر نیامد به کنار بدنت ام بنین دیده بگشا و ببین فاطمه را یا عباس

دست تو دست خدا بود که در گهواره بوسه میداد بر آن شیر خدا یا عباس

این عجب نیست که زهرا به کنار بدنت سر دهد زمزمه وا ولدا یا عباس

در جزا فاطمه آرد به شفاعت همراه بر نجات همه در روز جزا یا عباس

وقتی که اصحاب اباعبدا...... از - جوانان بنی هاشم شهید شده بودن عباس آمد خدمت اباعبدالله.برادرم سینه ام تنگ شده.از زندگی سیر شده ام اذن میدان به من بده تا از این منافقین خونخواهی کنم.اباعبدالله ابتدا اجازه نداد به عباس که به میدان رود ولی صدای العطش بچه ها بلند بود.صدای ناله ی کودکان بلند شد.فرمود: عباسم برو مقداری آب برای این بچه ها فراهم کن.عباس سوار بر اسب عازم شد.میسر نشد آب فراهم کند.برگشت قضیه رو به اباعبدالله گفت.باز صدای العطش بچه ها بلند شدبار دیگر عباس سوار بر اسب عازم میدان شد.مشک بر دست دارد.عده ای از این منافقین رو به درک واصل کرد.به شط فرات رسید.کفی از آب رو به لب های خشکیده ی خود نزدیک کرد.پس از آن همه عملیات ها هوای گرم کربلا-زمین سوزان کربلا-لب خشکیده بود.آب رو به دهان نزدیک آورد.ولی به یاد بچه ها به یاد حسین که لب ها تشنه است.عباس تو آب بنوشی و اهل خیام تشنه باشند.آب رو بر شط فرات ریخت.برگشت مشک پر از آب در دست داشت.عمر سعد صدا زد

اگر عباس مشک را به خیمه ها برساند-حسین قطره ای آب بنوشد دیگر اثری از ما باقی نخواهد گذاشت.ظالمی پشت یکی از نخل ها پنهان شده بود.حمله ور شد دست ابالفضل رو جدا کرد.عباس مشک را به دست دیگر گرفت.ظالمی دست دیگر عباس رو جدا کرد.عباس مشک رو به دندان گرفت.هنوز امید داشت که مشک رو به خیمه ها برساند.وقتی امید عباس به یأس مبدل شد که تیری به مشک اصابت کرد.مشک بر زمین افتاد.و آب فرو ریخت.دیگر عباس چگونه به خیمه ها برگردد.عمودی بر فرق مبارک عباس فرود آمد که عباس بر زمین افتاد.صدا زد اخا ادرک اخاک العباس.برادرم.عباس رو دریاب.حسین خود رو به بالین عباس رسوند.چه عباسی-چه برادری.دستها در یک طرف.مشک سوراخ شده در یک طرف.شمشیر در یک طرف.دست به کمر زدصدا زد الان انکسر ظهری.کمرم شکسته شد.کمرم شکسته شد.بی برادر شدم.زبان حال داره عباس می دونی چرا تو رو به نام برادر صدا کردم آخه تا اون لحظه حسین رو به نام برادر صدا نکرده بود.به خاطر اینکه قبل از از اینکه سر من روی زانوی تو باشه سر من روی زانوی مادرت فاطمه قرار گرفته

خبر داده بودن به ام البنین-یک مصیبتی داره گوش کن .وقتی خبر شهادت عباس رو شنید می گفت عباسم شنیده ام دست هایت رو از بدن جدا مرده اند.بر بدن تو تیر زده اند.اگر عباسم دست در بدن داشتی آیا دشمن جرأت می کرد به تو نزدیک شود عباسم.فهمیده ام عمود بر فرق تو زده اند.عباس اگر دست در بدن داشتی می دانستم کسی جرأت جلو آمدن نداشت.

بشیر می گه وقتی که وارد مدینه شدم وقتی که چشمم به ام البنین افتاد با خودم گفتم که خبر 4 شهید رو که یک جا به یک مادر دل سوخته نمی دن.

ام البنین نگاهی به من انداخت وگفت بشیر از کربلا آومدی از حسین بگو چه خبر شده

بشیر می گه دیدم زمینه آماده است گفتم یک از جگر گوشه های تو به نام عون در کربلا کشته شد.گفت بشیر تمام بچه هام فدای یک تار موی حسین از حسین برام بگو بشیر گفت ام البنین به خدا عبدالله تو هم در کربلا کشته شد.ام البنین گفت من از حسین سوال می کنم تو از بچه هام برام می گی بشیر می گه دیدم آماده است گفتم ام البنین به خدا حسین رو در کربلا با لب تشنه کشتند.یک دفعه دیدم ضجه ای زد ناله ای زد.باورم نمی شه چرا ام البنین.چرا باورت نمی شه.ام البنین می گه مگه عباس من اونجا نبود.بشیر می گه با این حرفش جگرم رو سوزوند شروع کردم از عباسش گفتم.گفتم ام البنین عجب عباسی داشتی عجب فرزند دلیری داشتی تا عباس تو زنده بود دشمن تو جرأت نزدیک شدن به خیام رو نداشت.عباس تو سپهسالار حسین بود به خدا برای حسینش دو دستش رو تقدیم کرد عمود آهنین به فرقش زدند.حالا به خاطر حسین و به خاطر شرمندگی از روی طفلان تشنه در حرم بدنش کنار نهر علقمه مونده و شرمنده بود بیاد به خیمه ها.بشیر می گه یک دفعه روش رو برگردوند به طرف کربلا صدا زد عباس حالا شیرم رو حلالت کردم.

اگر که دل شکسته اى حسین را صدا بزن

اگر که دل شکسته اى حسین را صدا بزن
وگر ملول و خسته اى حسین را صدا بزن
در این بهار معرفت پرستوى بهارىام
اگر چه پر شکسته اى حسین را صدا بزن
سحر شد و سپیده زد چرا تو همچو مرغ شب
لب از ترانه بسته اى حسین را صدا بزن
تو سر به زانوى غمى زشرم کرده هاى خود
چرا غمین نشسته اى حسین را صدا بزن
اگر به باغ آرزو به عشق کربلاى او
دل از همه گسسته اى حسین را صدا بزن

شاعر:محمد جواد غفورزاده(شفق)

علی نور بصرم نهال نوثمرم چگونه نعش تو را بابا به سوی خیمه برم

علی نور بصرم نهال نوثمرم چگونه نعش تو را بابا به سوی خیمه برم

علی نور بصرم نهال نوثمرم چگونه نعش تو را بابا به سوی خیمه برم

تو بودی مونس جان حسین را روح روان سر خونین تو را بابا چگونه من نگرم

علی نور بصرم نهال نوثمرم چگونه نعش تو را بابا به سوی خیمه برم

کدامین سنگین دل درآوردت از پا به قلب خونینم نهاده داغت را

شدم سیر ای بابا از این دار دنیا که داغ مرگت سوخت عزیز جان جگرم

علی نور بصرم نهال نوثمرم چگونه نعش تو را بابا به سوی خیمه برم

به یاد پیغمبر که می دیدم رویت دلم بودی شادان ز خلق نیکویت

سکون قلبم بود ز زور و بازویت جهان بی تو تاریک بود اندر نظرم

علی نور بصرم نهال نوثمرم چگونه نعش تو را بابا به سوی خیمه برم

سر و رویت بوسم که گردیده خونین جمال زیبایت ز خون گشته رنگین

نهم رو بر رویت دلم یابد تسکین غروبت بود زود ای ستاره ی سحرم

علی نور بصرم نهال نوثمرم چگونه نعش تو را بابا به سوی خیمه برم

لب عطشان جانت فدای قرآن شد به راه دین حق نثار جانان شد

سزد گر خون گریم سزد گر خون گریم به تو زیبا پسرم به تو زیبا پسرم

علی نور بصرم نهال نوثمرم چگونه نعش تو را بابا به سوی خیمه برم

ز دستم افسوس ای گل زیبا رفتی عزیزم لب تشنه از این دنیا رفتی

پر کشیدی از تن سوی طوبی رفتی تو رفتی من از پی عازم این سفرم

علی نور بصرم نهال نوثمرم چگونه نعش تو را بابا به سوی خیمه برم

فغان از آن لحظه که از قتل اکبر با خبر شد زینب از این غم زد بر سر

بیامد بالین شبیه پیغمبر غروبت بود زود ای ستاره ی سحرم

علی نور بصرم نهال نوثمرم چگونه نعش تو را بابا به سوی خیمه برم

به خیمه برگرداند برادر خواهر را صدا زد یاران را علی اکبر را

بیایید تا خیمه برید این پیکر را ندارم من قوت که تنهایش ببرم

علی نور بصرم نهال نوثمرم چگونه نعش تو را بابا به سوی خیمه برم

شاعر: حاج حبیب الله معلمی

زمان غرق رنج و ماتم شد مه محرم شد مه محرم شد

دانلود نوحه ی زمان غرق رنج و ماتم شد مه محرم شد مه محرم شد

زمان غرق رنج و ماتم شد مه محرم شد مه محرم شد

زمان غرق رنج و ماتم شد مه محرم شد مه محرم شد

نوای غم به چرخ اعظم شد مه محرم شد مه محرم شد

زمان غرق رنج و ماتم شد مه محرم شد مه محرم شد

به کربلا حسین بی یاور عزیز پیغمبر به قهرمان کربلا بگفته ای خواهر عزیز هم سنگر

تو را نصیب محنت و غم شد مه محرم شد مه محرم شد

زمان غرق رنج و ماتم شد مه محرم شد مه محرم شد

شهادت از ازل مرا خواهر نصیب و قسمت شد تو را نصیب و بهره در دوران همیشه محنت شد

ز رنج و غم نه ذره ای کم شد مه محرم شد مه محرم شد

زمان غرق رنج و ماتم شد مه محرم شد مه محرم شد

رسیده موقعی که لب تشنه سرم جدا گردد تنم هزار پاره از خنجر به نینوا گردد

شهادت حسین مسلم شد مه محرم شد مه محرم شد

زمان غرق رنج و ماتم شد مه محرم شد مه محرم شد

چو بنگری تنم به خون غلطان فتاده در میدان تو خواهرا مکش ز دل افغان مشو ز غم نالان

چو جلوه گر به نیزه رأسم شد مه محرم شد مه محرم شد

زمان غرق رنج و ماتم شد مه محرم شد مه محرم شد

تو خواهرا ز روی غمخواری نما پرستاری به کودکان من نما یاری در این گرفتاری

که آهشان به چرخ اعظم شد مه محرم شد مه محرم شد

زمان غرق رنج و ماتم شد مه محرم شد مه محرم شد

چو بنگری تو در کف جلاد مرا مکش فریاد به خیمه گاه شو یاور سجاد دمی مبر از یاد

که بعد من امام و اعلم شد مه محرم شد مه محرم شد

زمان غرق رنج و ماتم شد مه محرم شد مه محرم شد

به چشم خویش بنگری خواهر برادرم عباس شود جدا دو دستش از پیکر ز قوم حق نشناس

که قامتم از این الم خم شد مه محرم شد مه محرم شد

زمان غرق رنج و ماتم شد مه محرم شد مه محرم شد

فتد به خاک قامت اکبر شبیه پیغمبر زنند کوفیان بد گوهر به قلب او خنجر

فلک سیه ز دود آهم شد مه محرم شد مه محرم شد

زمان غرق رنج و ماتم شد مه محرم شد مه محرم شد

چو آتش آن گروه بی ایمان زنند در خیمه صبور باش ای ستم دیده مشو سراسیمه

زمان غرق رنج و ماتم شد مه محرم شد مه محرم شد

زمان غرق رنج و ماتم شد مه محرم شد مه محرم شد

شاعر: حاج حبیب الله معلمی

باز کم کم از افق آمد برون ماه غم ماه شهادت ماه خون

ماه هجرت ماه حق ماه جهاد ماه همت ماه سعی و اتحاد

ماه شام و کوفه و کرببلا ماه حمل پرچم قالوبلا

ماه اخلاص و ارادت ماه عشق ماه قربانی شدن در راه عشق

ماه پیکار حقیقت با فریب ماه نصر و مژده ی نصر قریب

ماه سعی و اتحاد و اتفاق ماه پیروزی ایمان بر نفاق

ماه رزم مومنین با مشرکین ماه پیروزی دین بر کفر و کین

ماه اعلام جهاد عدل و نور بر علیه ظلم و استبداد و زور

ماه بذل جان و ماه ترک سر ماه بت ها را شکستن با تبر

ماه ترک جاه و تودیع مقام ماه ثارالله ماه انتقام

ماه جولان رژیم پست خواه ماه شمشیر خدا در دست ها

ماه آزادی و امید و پیام ماه پرچم های خونین قیام

ماه کشتی نجات روی خون ماه عطر انقلاب و بوی خون

ماه غم ماه محرم ماه نور ماه قطع سلطه ی سلطان جور

ماه بیداری و بی زاری ز خواب ماه صبر و اختیار و انتخاب

ماه جنگ حریت با بندگی ماه مرز بین مرگ و زندگی

ماه تغییر قضا و سرنوشت ماه ره بردن به دوزخ یا بهشت

ماه از شوق شهادت پر شدن ماه تعیین مسیر و حر شدن

ماه رفتن در صف بدر و حنین ماه پیوستن به اصحاب حسین

گر ببارد تیر بر تابوت ها کند باید ریشه ی طاغوت ها

کی سخن در پرده می گوییم ما بعد از این خون را به خون شوییم ما

گر جدا گردد ز پیکر دست راست باز از قرآن حمایت کار ماست

با شهادت تا هم آغوشی کنند شیرخواران هم کفن پوشی کنند

سینه ها را گر شکافد تیرها خون شود پیروز بر شمشیرها

دیده ها وقتی که در خواب شب است این زبان حال مهتاب شب است

اقتدا چون بر خمینی کرده اند رفتگان کاری حسینی کرده اند

گر چه دیگر زندگی جان بر لبیست در خور ما نیز کاری زینبیست

ما اسیر نا امیدی نیستیم ما حسینی ها یزیدی نیستیم

از شکست اینجا حکایت کی کند وز جدایی ها شکایت کی کند

هیچ می دانی که این ره راه چیست هیچ می دانی محرم ماه چیست

ماه در راه خدا جان دادن است ماه هفتاد و دو قربان دادن است

ماه اسرار شهادت گفتن است ماه بیداری و در خون خفتن است

ماه دل از نا امیدی کندن است ماه دشمن را به خاک افکندن است

ماه در راه هدف کوشیدن است ماه لبیک و کفن پوشیدن است

ماه استمداد از آن قوس الوراست آن که خون خواه شهید کربلاست

ای پیمبر را تو ختم الاوصیا ای پناه بی کسان مهدی بیا

شور ایمان و ولای ما ببین کل ارض کربلای ما ببین

قطره قطره خون ما دریا شده روزها هر روز عاشورا شده

شاعر: محمد جواد غفور زاده(شفق)

محرم آمد و دارد به لب پیغام عاشورا

محرم آمد و دارد به لب پیغام عاشورا

حسین در کربلا با خون نگارد نام عاشورا

محرم آمد و دارد به لب پیغام عاشورا

حسین با انقلابش می کند بیدار انسان را فدا در راه اهداف بزرگش می دهد جان را

نه تنها جان خود را بلکه جانهای جوانان را که جاویدان شود با خون به این فرجام عاشورا

محرم آمد و دارد به لب پیغام عاشورا

حسین با صاحبان زور و زر کرنش نمی خواهد حسین با دشمن دین خدا سازش نمی خواهد

حسین بر سایه ی تسلیم آسایش نمی خواهد همین اندیشه باشد رمز استحکام عاشورا

محرم آمد و دارد به لب پیغام عاشورا

قیام سرخ او تدوین کند قانون آزادی زند بر بام عالم پرچم گلگون آزادی

به جوشش در رگ آزاده آرد خون آزادی جهان هنگامه می برپا می کند هنگام عاشورا

محرم آمد و دارد به لب پیغام عاشورا

حسین مرد شهادت جاودان مردیست آزاده که در راه حقیقت جان و مال و هستیش داده

پس از وی اهل بیتش در مسیر نهضت آماده کند روشن اسارت نقطه ی ابهام عاشورا

محرم آمد و دارد به لب پیغام عاشورا

حسینی ها حسین جان داده که اسلام جان گیرد فروغ قسط و عدل و منطق قرآن جهان گیرد

ندای حق پرستی از کران تا بی کران گیرد بود اسلام ما اسلامیان اسلام عاشورا

محرم آمد و دارد به لب پیغام عاشورا

شاعر: عتیق بهبهانی

سرور و سالار دین با فغان گفت ای زمین با فغان گفت ای زمین